“Mijn lichaam is een metafoor om de dans van licht en water vast te leggen. Bij deze dans beweeg ik veel langzamer dan normaal. Water stroomt van nature snel, maar het is goed om het te vertragen om de vorm van elke minuut, elke seconde te ervaren. Deze aanschouwing van traagheid, de tijd die bevriest, geeft ons mensen de kans om te reflecteren.”

Vanuit haar diepste innerlijk, geconcentreerd op de 'vloeibaarheid' van haar lichaam, zocht Wen-Chi Su naar een dialoog met het water, en observeerde de dynamiek ervan in haar dans. Ze bekeek het licht in zijn vele facetten: glinsterend, melancholisch, droog, stormachtig – en begon het proces van het stilzetten van de tijd. Door zich te verdiepen in de oorspronkelijke omgeving van La Prairie's geboorteplaats, werd de verbinding tussen de natuur, het concept van tijd en de vloeibaarheid van haar lichaam één. Haar verbond met La Prairie is een instinctieve ontmoeting van gedachten. Het is een kunstvorm die doordrenkt is van wetenschap en precisie, gedreven door de tijd – hoe langzaam, hoe snel – een prachtige zoektocht naar perfectie die duidelijk en toch discreet is. Deze intrinsieke connectie met tijd loopt parallel met die van La Prairie. Haar verlangen om het verhaal te vertellen van de magische ontmoeting tussen licht en water door middel van de kracht van dans en het concept van tijd, verweeft zich op voortreffelijke wijze met het streven van La Prairie naar tijdloze schoonheid.