BAANBREKENDE CELLULAIRE WETENSCHAP
Levende cellen, de bouwstenen van het leven op aarde, zijn al sinds hun ontdekking meer dan vierhonderd jaar geleden een bron van fascinatie. Ze zijn het bewijs van de ongeëvenaarde complexiteit van onze biologie, elk beschikkend over specifieke functies die leiden tot alles wat we zijn en zullen zijn, waarbij elke cel zoveel meer wordt dan de som der delen.
De opkomst van de cellulaire wetenschap, en de vooruitgang die het heeft gestimuleerd, heeft een nieuw tijdperk van ontdekking in het verouderingsproces, het menselijk lichaam en de aard van de verjonging teweeggebracht. Naarmate onze kennis van onze biologie zich steeds meer richt op de details van ons wezen, wordt ons begrip en ons welzijnspotentieel steeds groter. De cellulaire wetenschap, en de cellulaire therapieën die zij heeft voortgebracht, heeft talloze nieuwe mogelijkheden gecreëerd, wat resulteert in nieuwe manieren om jaren toe te voegen aan ons leven, en leven aan onze jaren.
Het concept van het cellulaire leven ontstond halverwege de zeventiende eeuw, dankzij grote sprongen voorwaarts in de ontwikkeling van de optiek. In de negentiende eeuw was het idee dat alle levende wezens uit individuele cellen bestonden, elk beschikkend over hun eigen functies en structuur, een onstuitbare drijfveer voor de wetenschap richting de moderne tijd. Vandaag de dag blijft de cellulaire wetenschap nieuwe paden banen en vitale waarheden over de aard van het leven zelf onthullen, die inzicht geven in de werking van de kleinste details van het lichaam, die nog steeds niet volledig hun ware potentieel voor het verlengen van de levensduur onthullen.
De visionaire experimenten en ontdekkingen van ruim een eeuw geleden zijn de voorlopers en poortwachters van de meest geavanceerde behandelingen en nieuwe ontwikkelingen in de huidige wereld van de geneeskunde. De cellulaire wetenschap bewees dat lichamelijk weefsel kon worden hersteld, celdeling kon worden gestimuleerd en dat nieuw, gezond weefsel door het lichaam kon worden gemaakt ter vervanging van het ontbrekende, beschadigde of aangetaste weefsel. De ontdekking dat menselijke cellen konden worden gebruikt om het lichaam te helpen in een breed spectrum van genezingsprocessen, en het besef dat elke cel een code bevat, een sleutel, en een aansporing voor het lichaam om zichzelf te genezen, was de aanleiding voor de komst van stamcelbehandelingen.
Werken op celniveau, en het menselijk lichaam behandelen met behulp van zorgvuldig geselecteerd cellulair materiaal, is een praktijk die zich bezighoudt met de materie van het leven zoals we het kennen. Terwijl dit wetenschapsgebied zich blijft uitbreiden en grote waarheden blootlegt over de aard van de oorsprong van het biologische bestaan, gaat het potentieel voor innovatie en het verbreden van de horizon van de ontdekking door. De huidige celtherapieën en het gebruik van levende cellen in een breed scala van behandelingen vertegenwoordigen in veel opzichten de verwezenlijking van een eeuwenoude wetenschappelijke ambitie. Het vergroten van het vermogen van het lichaam om zichzelf te genezen en te verjongen heeft zich verplaatst van de alchemie naar de arena van de hedendaagse wetenschap.
Het is onmogelijk om de invloed van de cellulaire wetenschap aan te kaarten zonder vermelding van Dr. Paul Niehans. Dr. Niehans werd in 1882 in Bern geboren en deed in de Eerste Wereldoorlog zijn uitgebreide klinische ervaring op als veldarts, voordat hij zich in de Clinique La Prairie in Montreux vestigde als verjongingsdeskundige. In 1931 vond de eerste van zijn vele wetenschappelijke doorbraken plaats. Dr. Niehans, die de impact van levende cellen op het menselijk lichaam uitgebreid had bestudeerd en ermee had geëxperimenteerd, gaf een cellulaire therapie aan een patiënt die leidde tot herstel. Gedreven door zijn succes en de rechtvaardiging van zijn vergaande theorieën, zette Dr. Niehans zijn cellulaire therapieën voort en verwierf hij een sterke reputatie voor het vermogen van zijn behandelingen om te verkwikken en te revitaliseren.
Wat volgde was een periode van opmerkelijke en oplopende prestaties voor Dr. Niehans, die maar liefst 5.000 cliënten, variërend van wereldleiders tot Hollywoodsterren, behandelde met zijn baanbrekende therapie voor het stimuleren van de cellulaire vitaliteit. Zijn aanpak en zijn filosofie hielden in dat hij niet alleen jaren aan het leven toevoegde, maar ook leven aan de jaren. In 1953 werd Dr. Niehans aan het bed van de stervende paus Pius XII ontboden. Na een op maat gemaakte cellulaire therapie herstelde de paus van zijn ziekte en maakte hij Dr. Niehans als dank lid van de Pontifical Academy of Sciences. Dit verhoogde de groeiende reputatie van de arts en bracht nog meer cliënten die op zoek waren naar een verjongingskuur naar de kliniek. In 1960 verscheen het boek "Introduction to Cellular Therapy", waarin Dr. Paul Niehans zijn bevindingen onthult en de basis legt voor verder wetenschappelijk onderzoek.
Geïnspireerd door de vooruitstrevende ideeën van Dr. Paul Niehans en gebaseerd op de huidbiologie van de 21e eeuw, creëerde La Prairie de Wetenschap van de Haute-Rejuvenation, de ware essentie van de Platinum Rare Collection. De huid heeft het inherente vermogen om zich te vernieuwen. Dit vermogen is gebaseerd op een sterk gecoördineerd netwerk van verjongingsprocessen, beheerd door signaalmoleculen. Haute-Rejuvenation revitaliseert en helpt dit unieke vermogen te ondersteunen, waardoor de afname van de vitaliteit van de ouder wordende huid tegen wordt gegaan. Door de interconnectie van de verjongingsprocessen zet de activering van het ene proces andere processen in gang, waardoor uiteindelijk een effectieve cyclus van verjongingsprocessen wordt gecreëerd, om alle tekenen van veroudering te bestrijden. Nog steeds blijft La Prairie grenzen verleggen. Om de visie van Dr. Niehans te verwezenlijken, ontwikkelde La Prairie het Platinum Rare Haute-Rejuvenation Protocol, een intensieve behandeling die de huid zichtbaar laat ontwaken en helpt om de afname en afbraak die met het ouder worden gepaard gaan te compenseren.
