NAMSA LEUBA
DE BIOGRAFIE
Namsa Leuba is een Zwitsers-Guinese fotografe, in 1982 geboren in Zwitserland. Ze studeerde fotografie aan ECAL (Ecole Cantonale d'Art de Lausanne), waar ze een Master in Art Direction behaalde. Haar werk is gepubliceerd in talloze tijdschriften, waaronder The New Yorker, i-D, Numéro, KALEIDOSCOPE, Foam, Interview, Vice Magazine, New York Magazine, Libération, British Journal of Photography en European Photography.
Leuba's veelzijdige fotografie onderzoekt de weergave van de Afrikaanse identiteit via de westerse verbeelding. Verspreid over documentaire, mode en performance creëert Leuba een visuele verbeelding die de tekenen en symbolen van haar culturele erfgoed onderzoekt.
In 2010 won Leuba de eerste prijs op het Festival Planches Contact in Deauville, Frankrijk. In 2012 ontving Leuba de PhotoGlobal Prize op het International Festival of Fashion and Photography in Hyères, Frankrijk. In 2013 werd ze ook de winnaar van het Flash Forward Festival, samengesteld door de Magenta Foundation. In 2017 werd haar werk genomineerd voor de Foam Talent-prijs.
Leuba nam deel aan internationale tentoonstellingen, waaronder Photoquai in Parijs, Frankrijk, Making Africa: A Continent of Contemporary Design in Guggenheim Bilbao, Spanje, Africa Reframed in Kopenhagen, Denemarken, Daegu Photo Biennale in Daegu, Zuid-Korea, Athens Photo Festival in Athene, Griekenland en een performance bij Off Print bij Tate Modern in Londen, Verenigd Koninkrijk.
In 2018 werd het werk van Leuba tentoongesteld in de groepstentoonstelling African State of Mind in New Art Exchange, Nottingham en in een solotentoonstelling in het Hangar Art Center in Brussel. Ze werkte voor The New Yorker aan een fotoserie waarin ze opkomende Nigeriaanse muzikanten in Lagos vastlegde. Leuba is momenteel gevestigd in Tahiti en Zwitserland.
NAMSA LEUBA
De Samenwerking
NAMSA LEUBA
DE ACHTERGROND
"De focus op de ogen maakt het mogelijk om, via het fotografisch vastleggen van de blik, of de symboliek die ermee gepaard gaat, de manier te tonen waarop de emoties worden benaderd, en wat er in ons omgaat als we ze delen."
"La Prairie illustreert het natuurlijke verloop en laat de gevoelens los die eraan zijn verbonden. De tijd verstrijkt en laat zijn sporen achter op ons allemaal. Soms zijn dit tekenen van geluk, anderen tonen andere emoties. In dit specifieke werk rond de ogen wilde ik de verborgen aard van emoties illustreren: verborgen in ons proberen ze de sluier te doorbreken die hen bedekt."
De Andere Kunstenaars