De slanke verticale houten latten, gevormd tot organische, vrouwelijke rondingen, nodigen de toeschouwer uit om te ontdekken wat erachter schuilgaat. Een ingenieus ontworpen paneelscherm scheidt twee minimalistische krukken, elk geplaatst in een identieke gewelfde ruimte. De installatie, zowel sculptuur als structuur, combineert de Bauhaus-richtlijnen die zo nauw verbonden zijn met de ontwerpesthetiek van La Prairie.

Eenmaal binnen, wordt de toeschouwer de deelnemer en ervaart de tussenruimte als een afsluiting van de buitenwereld – een plek waar de tijd stilstaat. Een speciaal voor de installatie ontworpen soundscape omringt de deelnemer met een audiocompositie die de intimiteit van het interieur versterkt. Zittend op een van de krukken, bespioneren de deelnemers elkaar door het scherm. Daardoor delen de twee één enkele sensatie, al is het slechts vluchtig.