Met een aantal van de strengste klimaten ter wereld als decor, gebruikt Charrière bevroren landschappen als toneel om de veranderende perceptie te verkennen van deze fascinerende plaatsen, van de ontembare wildernis tot het kwetsbare ecosysteem. Tijdens het filmen van zijn werk gebruikte Charrière twee drones die 's nachts boven het ijs en de sneeuw zweefden, de één uitgerust met een camera, de ander met een spotlight. Terwijl de camera in en uit het lichtveld manoeuvreert, ontrafelt zich een verhaal over deze geïsoleerde, nog onbekende locaties. “Door hoofdzakelijk 's nachts te filmen, transformeerde het landschap tot zowel acteur als podium op het moment dat het door de spotlight van de drone werd verlicht”, voegt Charrière hieraan toe. Het verhaal dat ontstaat is dat er zonder licht geen kennis is van het landschap. Eigenlijk is er dan geen landschap.