ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ

Στην αναζήτηση της αιωνιότητας

Αποκαλύπτοντας τη φύση του χρόνου

Η έννοια του χρόνου και το ερώτημα της αιωνιότητας προβλημάτιζαν την ανθρωπότητα από πρώτα χρόνια της φιλοσοφίας και της επιστήμης. Η αναζήτηση για την κατανόηση της αρχής και του τέλους όλων των πραγμάτων δημιούργησε τις πιο βαθιές ερωτήσεις της ανθρωπότητας. Η αναζήτηση για τη δομή του χρόνου, η πεμπτουσία του αίτιου και του αιτιατού, η φύση κάθε δευτερολέπτου που περνά είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από τις τελευταίες εξερευνήσεις στη φυσική, αποκαλύπτοντας μυστικά με κάθε ανακάλυψη.

Καθώς νιώθουμε το ρολόι να χτυπά σε κάθε στιγμή που βιώνουμε, είναι ανθρώπινο να προσπαθούμε να αντιληφθούμε την αιωνιότητα. Όσο όμως μαθαίνουμε περισσότερα για τη φύση του χρόνου, τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι ίσως η αίσθηση του χρόνου που έχουμε είναι απλώς μία πλευρά ενός πολύ πιο σύνθετου και συναρπαστικού πράγματος.

ΧΡΟΝΟΣ, ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ

Ο χρόνος είναι κάτι που μοιάζει αμετάβλητο, προχωρώντας πάντα μπροστά με κάθε ημέρα να χωρίζεται στην κανονικότητα των ωρών και των λεπτών και κάθε λεπτό να τέμνεται σε δευτερόλεπτα, τα οποία με τη σειρά τους διαιρούνται σε ακόμα μικρότερες ποσότητες. Το ζενίθ της φυσικής του χρόνου αποκάλυψε ότι αυτό δεν ισχύει. Όταν δούμε τον χρόνο μέσα από το πρίσμα του εξωτερικού και εσωτερικού διαστήματος, ανακαλύπτουμε ότι ο χρόνος μπορεί να είναι τόσο σύνθετος, όσο και εύθραυστος, εύκαμπτος, αλλά και να μας εκπλήσσει δίχως τέλος.

Η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν λέει ότι όσο μεγαλύτερη είναι η βαρύτητα, τόσο πιο αργά περνά ο χρόνος. Πράγματι, το πέρασμα του χρόνου εξαρτάται από το σημείο, μια που η διάσταση του χωροχρόνου δεν είναι γραμμική και επίπεδη. Αντίθετα, κάμπτεται εντυπωσιακά, κάτι που σημαίνει ότι όσο πιο κοντά είναι ένα αντικείμενο σε ένα κέντρο τεράστιας βαρύτητας, τόσο πιο γρήγορα περνά ο χρόνος. Γι’ αυτό οι αστροναύτες γερνούν πολύ πιο διαφορετικά από εμάς που βρισκόμαστε στη Γη, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου έχουν απελευθερωθεί από τη σφιχτή καμπύλη του χωροχρόνου της βαρύτητας της Γης.

Ο Αϊνστάιν έγραψε εκτενώς για τις αντιλήψεις μας πάνω στον χρόνο, περιγράφοντας λυρικά το πώς το ρολόι επιταχύνει τις στιγμές πάθους και αγάπης. Είναι μια κοινή εμπειρία η αίσθηση ότι ο χρόνος περνά ταχύτερα όσο μεγαλώνουμε, αλλά οι επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό. Βρέθηκε ότι οι αρχές της ροής του χρόνου συσχετίζονται με τη φυσική του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο μεγαλώνουμε, η νευρική λειτουργία του εγκεφάλου και ο τρόπος με τον οποίο επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα γίνονται ακόμα πιο σύνθετα. Με αυτή την έννοια, ο χρόνος δεν είναι μόνο σχετικός στο διάστημα, αλλά και στο μυαλό μας.

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΒΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Αν ο χρόνος είναι σχετικός τόσο στο φυσικό σύμπαν, όσο και στο ανθρώπινο μυαλό, είναι δυνατόν να υποστηρίζουμε ότι υπάρχει; Αν η ίδια η ύπαρξη του χρόνου ως μια απτή δύναμη δεν είναι ξεκάθαρη, τότε η κατανόηση της φύσης της αιωνιότητας είναι λιγότερο ξεκάθαρη. Άλλωστε, η σύγχρονη φυσική λέει ότι ο χρόνος δεν κυλά μέσα από το απέραντο κενό του διαστήματος, απλώς υπάρχει. Ο χρόνος όμως φαίνεται να έχει κατεύθυνση προς τα εμπρός, κινούμενος προς το μέλλον και την αιωνιότητα που υπάρχει εκεί. Η απορία αν αυτό είναι μια ψευδαίσθηση του ανθρώπινου μυαλού ή όχι, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα στην επιστήμη σήμερα.

Αυτή η πορεία προς το άπειρο είναι γνωστή στη φυσική ως το Βέλος του Χρόνου. Ψυχολογικά, από την οπτική του ανθρώπου και τη γενική εμπειρία του χρόνου, συναντούμε αυτό το φαινόμενο καθημερινά. Αναγνωρίζουμε ότι το αίτιο προϋπάρχει του αιτιατού και ότι τόσο το άμεσο, όσο και το μακρινό μέλλον καθορίζουν τη συμπεριφορά μας και το πώς ζούμε τις ζωές μας. Η αίσθηση που έχουμε για το βέλος του χρόνου και την έννοια του παντοτινού που παρέχει, παίζουν σημαντικό ρόλο στο πώς αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα.

Το βέλος του χρόνου είναι επίσης ξεκάθαρο στη θερμοδυναμική. Ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής ξεκαθαρίζει ότι η εντροπία είτε αυξάνεται, είτε μένει σταθερή όσο ο χρόνος προχωρά, κάτι που έχουμε διαπιστώσει επανειλημμένα στο σύμπαν. Οι κοσμολόγοι έχουν αποδείξεις για την πορεία του χρόνου προς τα εμπρός, παρατηρώντας τη διεύρυνση του σύμπαντος μετά το Big Bang. Οι σύγχρονοι κοσμολόγοι όμως, καταθέτουν θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες αυτό μπορεί να μην είναι παντοτινό και ότι μόλις το σύμπαν σταματήσει να διευρύνεται, μπορεί να ξεκινήσει να υποχωρεί. Αυτό το ‘Big Crunch’ θα μπορούσε να κάνει τον χρόνο να αντιστρέφεται, ξεκινώντας μια ασταμάτητη πορεία προς τα πίσω. Το βέλος του χρόνου μπορεί συνεπώς να μην έχει την κατεύθυνση που φαίνεται.

Τροχιές στο βαθύ διάστημα. Photo Credit ©knicolas_jwt
ΕΠΑΝΑΚΑΘΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΩΡΑ

Αν πρόκειται να κατανοήσουμε τον μηχανισμό του χρόνου και να αντιληφθούμε την έννοια της αιωνιότητας, οι απαντήσεις θα έρθουν από τον καινοτόμο τομέα της κβαντικής φυσικής που συνεχώς εξελίσσεται. Μελετώντας τη δομή του σύμπαντος, όπως το αντιλαμβανόμαστε, θα αρχίσει να σχηματίζεται σιγά σιγά η μεγαλύτερη εικόνα, ματιά με τη ματιά.

Το 2019 είδε να επιτυγχάνεται σημαντική πρόοδος στην κβαντική φυσική και την επιστήμη του χρόνου, με τους φυσικούς να προκαλούν και φαινομενικά να σπάνε τους νόμους της θερμοδυναμικής, κάτι που μέχρι τώρα φαινόταν αδύνατο. Με τη χρήση ενός κβαντικού υπολογιστή, ένα σωματίδιο σε προσομοίωση επέστρεψε από την κατάσταση εντροπίας σε μια κατάσταση τάξης, επιστρέφοντας επί της ουσίας πίσω στον χρόνο για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Τέτοια μικροσκοπικά, αλλά ταυτόχρονα γιγάντια βήματα, ανοίγουν μυριάδες πόρτες σε δυνατότητες και υποδεικνύουν ότι θα απαιτηθεί να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας για τη συμπεριφορά των σωματιδίων στον χρόνο και τον χώρο.

Η θεωρία της γενικής σχετικότητας επιτρέπει έννοιες όπως η αιωνιότητα, η παύση των ρολογιών, ακόμα και η αντιστροφή του χρόνου και φαίνεται ότι η επιστήμη μόλις τώρα ξεκινά μια διαδρομή που θα μας οδηγήσει στην κατανόηση αυτών των εννοιών και σε μια μεγαλειώδη χρήση τους. Πράγματι, όσο μπαίνουμε βαθύτερα στα μυστήρια της πιο αινιγματικής από τις διαστάσεις, τόσο πιο συναρπαστική γίνεται η σκέψη μιας ανθρωπότητας που θα κυριαρχήσει πάνω στον χρόνο. Η αποκάλυψη της φύσης του χρόνου και της αιωνιότητας, σημαίνει ότι θα αναγνωρίσουμε τον χώρο στον οποίο βρισκόμαστε και θα προχωρήσουμε με γνώση και θαυμασμό.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΑΜΑΤΑ

Η Πλατίνα, το πιο ευγενές μέταλλο, προέρχεται από τη σύγκρουση δύο αστέρων νετρονίων σε μια απομακρυσμένη γωνιά του Σύμπαντος, εκεί που η βαρύτητα είναι ισχυρή. Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, όσο πιο ισχυρή η βαρύτητα, τόσο πιο αργά περνά ο χρόνος. Συνεπώς, η πλατίνα προέρχεται από ένα μέρος όπου ο χρόνος έχει σταματήσει. Εκτοξεύτηκε στη Γη σε μια βροχή μετεωριτών που έγινε περισσότερα από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, φέρνοντας μαζί της τη δική της διάσταση του χρόνου – την Πλατινένια Στιγμή.

Οι επιστήμονες της La Prairie εντυπωσιάστηκαν από τη δυνατότητα της Πλατινένιας Στιγμής να διαταράσσει τους κανόνες του χρόνου και ξεκίνησαν την αναζήτησή τους για την αιώνια ομορφιά. Με τον επαναπροσδιορισμό της Συλλογής Platinum Rare, η La Prairie αναδημιουργεί αυτή τη στιγμή – τη στιγμή που ο χρόνος σταματά – και γεννιέται η Υψηλή Αναζωογόνηση.

Platinum Rare Collection