Οι λείες, κάθετες, ξύλινες σανίδες, ευθυγραμμισμένες σε οργανικές, θηλυκές καμπύλες, προσκαλούν το θεατή να εξερευνήσει όσα κρύβονται στο εσωτερικό. Ένα ευρηματικά σχεδιασμένο διαχωριστικό ξεχωρίζει τα δύο μίνιμαλ σκαμπό, το καθένα σε έναν όμοιο καμπυλωτό χώρο. Γλυπτό και κατασκευή ταυτόχρονα, το εν λόγω έργο τέχνης συνδυάζει τους κώδικες του Bauhaus που σχετίζονται στενά με την αισθητική σχεδίασης της La Prairie.
Με το που μπαίνει στο εσωτερικό, ο θεατής συμμετέχει και βιώνει τον παρενθετικό χώρο ως μια ανάπαυλα από τον έξω κόσμο - ένα μέρος που ο χρόνος σταματά. Ένα ηχητικό περιβάλλον, ειδικά σχεδιασμένο για το έργο τέχνης, αγκαλιάζει τον συμμετέχοντα με μια ακουστική σύνθεση που ενισχύει την οικειότητα του εσωτερικού. Οι συμμετέχοντες, καθώς κάθονται σε ένα από τα σκαμπό, μπορούν να κατασκοπεύσουν ο ένας τον άλλον μέσα από το διαχωριστικό. Έτσι κι οι δύο μοιράζονται το ίδιο συναίσθημα, έστω και για λίγο.